complimenten voor de chef

Hallo allemaal.

Ik spreekt weer vanuit Flagstaff Arizona. Ik ben weer terug na een rit van 14 uur. 14Uur grappen maken, zingen, immiteren(irriteren) en filosoferen. Iemand moest de chauffeur wakker houden en wie kan dat beter dan hyperactive Freek.

Er is een hoop gebeurd sinds ik voor het laatst heb geschreven al is dat maar een week geleden. Veel nieuwe ervaringen opgedaan enzo. Het was moeilijk om weg te gaan uit Yosemite. Vooral omdat we de plaats heel erg zijn gaan waarderen, maar ook vooral de mensen met wie we werkten en de beren die er rondlopen. Het werk was bijna af en dat was al meer dan ze in Yosemite hadden verwacht van ons. Het evaluatie formulier dat ze voor ons hebben ingevuld was dan ook vol met meer dan lof.

Het werk dat we hebben gedaan bestond uit:
Hekken maken, Vruchtbare grond verspreiden, planten, hekken maken voor rond de planten, water geven, enz. En de omgeving waarin we werkten? ONbetaalbaar wat we daar hebben gezien. Zoals velen al zeiden is het een ervaring die ze me niet meer kunnen afpakken. Het is een ervaring die me altijd bij zal blijven. Ik heb een paar dingen kunnen schieten op foto maar er is zoveel niet goed te fotograveren. je moet echt zelf gaan.

Eerste week was natuurlijk erg wennen. Nieuwe mensen, nieuw werk en omgeving. Maar tot mijn verbazing ging dat erg snel. Binnen een week kenden we de crew waarmee we werkten en werden we al uitgenodigd voor feestjes(waar wij graag heen gingen). Donderdag avond goedkoop taco eten met een lekker drankje erbij en vrijdag avond feest bij kampvuur van Hugh(een van de NPS(National Park Service) mensen. Ook daar met een drankje en een beetje muziek.
Dat weekend zijn we omhoog gegaan naar "Glacier Point" Dat is een plaats die uitkijkt over de valei waar wij werkten en kampeerden. schitterend. Natuurlijk namen wij een omweg en liepen wij vlak langs de kliffen waar niemand tegenwoordig nog kwam.:P We hadden een goed uitzicht op Yosemite Falls die helaas dit jaargetij droog stond(kom ik later op terug). De andere dag zijn we naar de andere kant van het park gereden waar we een korte wandeling(en sommigen een frisse duik) hebben gemaakt naar Gaylore(ik noem het gaylord)Lake.

De tweede week was de week van Halloween. Iedereen was er natuurlijk mee bezig. Wat voor kostuum doen jullie aan naar het halloweenfeest?(we waren dus blijkbaar uitgenodigd:P) Dat hebben we maar beslist op het laatste moment. Was erg leuk maar erg kort omdat we nogal laat waren.
Omdat we te hard werkten in de omgeving waar we begonnen en de contractors( die het voorbereidende werk moesten doen) het niet meer konden bijhouden, zijn een aantal van ons naar Wawona gegaan(een ander deel in Yosemite) om daar te werken aan een hek. Een hel!!! Ik was een van hen. De stenen die we daar uit de grond haalden waren een meter bij een meter bij een meter groot. Veel te zwaar en om ze eruit te kunnen halen moesten we eerst andere stenen van diezelfde maat verwijderen. Na een tijdje was je er zo mee bezig dat het waardeloos voelde dat we het niet hebben kunnen afmaken(maar daar groei je snel overheen).
Dat weekend is de groep vanuit Pinnacles langsgekomen(een ACE groep die daar werkten). Wat een feest. Leuk om even andere verhalen te horen. We zijn toen die vrijdag dat ze kwamen in de avond naar Hidden Falls gegaan(die gelukkig niet droog waren). Dat was een hoop geklim en geklauter en we moesten aan een touw omhoog klimmen. Beetje vochtig daar dus het was nog glad ook. Helaas waren we niet snel genoeg en moesten we in het donker terug. Je leert een omgeving pas kennen als je er in het donker loopt. Gevaarlijk!.
Dat weekend zijn we met hen naar Mariposa Grove gegaan. Velen van jullie kennen mischien wel Sequoia National Park, met die gigantische reusachtige bomen? Dat heb je dus ook in Mariposa. En die bomen zijn dus echt gigantisch. Als je dat ziet voel je pas hoe nietig je eigenlijk bent.

Week drie. Nu gaat de tijd ineens een stuk sneller. We zijn gewend aan de omgeving en het werk hoewel het blijft varieren. De vieuws die je ziet blijven je verbazen omdat ze steeds wijziggen.
Veteransday zat er aan te komen dus veel NPSwerkers kregen vrij maar een aantal bleven met ons werken. Sommigen nieuw. Leuke mensen die ons vroegen wederom naar taco night te komen. Als we dat deden konden we bij Kelly(een NPS werker) blijven slapen....Dat werd dus feesten. De dag daarna naar San Fransisco. Daar heb ik al het een en ander over geschreven. Als je denkt alles gezien te hebben is dat een plaats waar je heen moet gaan want dan blijkt dat je de helft nog niet heb gezien. De maffe figuren die daar rondlopen. Veel gedaan en gezien daar. Maar dat weten jullie meerendeel al.

Week drie. Voor jullie nog totaal onbekend. Ik begin met de nacht dat we net terug waren uit San Fransisco. Dat is een zware geweest voor mij. Onze grote vriend de zwarte beer(Barcelona genaamd odmat ze zo groot is) heeft ons de halve nacht geteistert. Rond 5uur werd ik wakker van een hele hoop herrie. Daarna hoorde ik Tico(onze supervisor uit Nederland) lawaai maken. De beer was er weer. Toen ik mijn Kop uit de tent stak om Tico te gaan helpen, was ik net op tijd om te zien dat de beer op twee meter afstand, een van de bearboxen had opengesloopt. Op het moment dat ik eruit kwam ging ze er vandoor met een van de tassen die daar inzat. Een hoop eten viel eruit waaronder een bak pinda's. Die pinda's maakten mij gelijk duidelijk dat het mijn tas was die de beer mee had. Een tas met alles wat ik had geschreven, en met het boekje waar velen van jullie boodschappen voor mij hadden geschreven met foto's. Ik dacht dat ik stuk ging. Met een bijl in de hand wilde ik er achteraan gaan maar de beer was nergens meer te vinden(bovendien als je ze dood heb je grote problemen.) Was een rottige slag voor mij. Toen we aan het werk gingen hebben we het verhaal verteld aan anderen van de NPS. Volgens hen kan de beer niet ver rennen met een tas en laten ze hem liggen als ze niet meer geinteresseerd zijn. Er werd een zoektocht georganiseerd die ertoe leidde dat ik mijn tas terug vond in het bos. Er zaten een paar gaten in maar die waren te naaien. En al mijn spullen zaten er nog in, behalve het eten dat er al eerder was uitgevallen. Hooguit een beetje vochtig maar dat droogt snel. Ik was erg blij dat terug te hebben.
Die avond hadden we wat ontspanning nodig dus zijn we gaan poolen. Ik bleek erg goed te zijn die dag want ik werd niet verslagen(Kan ook door mijn maatje komen). Terug gekomen op de camping vonden we horror.
Het was begonnen met regenen, en ik bedoel niet een klein beetje. De helft van onze tenten stond in het water. Tico liet daar goed leiderschap zien en heeft ons allen opgedragen onze kleren in te pakken en in de trailer te gaan. Die nacht sliepen wij in het Community Center van het park. Het bleef regenen tot in de ochtend. De ochtend was magisch.
De regen had veel tot leven gewekt. Waaronder Yosemite Falls die dankzij de regen ineens weer begon te stromen. Wij kregen die ochtend vrij om daar te gaan kijken. Dat plust de mist en wolken die door het dal dreven maakten magische aangezichten voor ons. Een korte dag werken en de volgende dag, een lang afscheid van het park en onze collega's van de NPS.
Wat kom ik daar graag weer eens terug.

Yosemite. Ik ben er een maand geweest en dat was lang niet genoeg om alles te zien en mee te maken. Wat een plaats. Zeker de moeite waard om terug te komen.

Zondag ga ik naar de White Mountains. dat is dicht bij de grens van New Mexico. wij gaan daar werken aan de bescherming van de trout(forel). Een dam moet worden gerepareerd, en de vissen die er niet thuis horen worden weggevist. Ik ben blij om te zien dat ik wederom Tico heb als supervisor. Hij is gezellig en erg goed. In voor een lolletje. We zijn blij met hem.

Jullie horen snel weer van mij. Voor nu zal ik eerst de foto's online zetten zodat jullie ook wat te zien hebben dan alleen gebazel.
Dikke kus en knuff. Mis jullie wel hoor